1789’da Fransız Devrimi’nin başlamasından itibaren Fransa, birçok siyasi ve toplumsal değişim yaşadı. Bu süreçte en çalkantılı olaylardan biri, Jakobenlerin yükselişi ve kralın tutuklanmasıdır. Jakobenler, Fransa’nın geçirdiği bu devrimci dönemde etkin bir siyasi grubu haline geldi. Kraliyet ailesinin tutuklanması ve Jakobenlerin idam kararı, ülkede büyük bir yıkım yarattı.
Jakobenlerin Yükselişi
Jakobenler, Fransız Devrimi sırasında ortaya çıkan ve hızla yükselen bir siyasi grup oldu. 1792’de ülkede cumhuriyet ilan edildiğinde Jakobenler, iktidardaki dağınık grupları birleştirmek ve karşıtlarını saf dışı bırakmak için kullanıldı. Jakobenler, işçi sınıfı ve sans-culottes tabanı arasında geniş bir destek buldu ve bu sayede iktidarı ele geçirdi. Ayrıca halkın adalet arayışlarına da cevap veren Jakobenler, hapishane koşullarının iyileştirilmesi, eğitimin yaygınlaştırılması, ücretlerin artırılması ve çalışma saatlerinin azaltılması gibi reformlar da gerçekleştirdiler.
Kralın Tutuklanması
1789’da Fransız Devrimi patlak verdi ve bu olaylar Fransa Krallığı’nda büyük bir sarsıntıya neden oldu. Devrimin başlamasından beş yıl sonra, 1794’te, kraliyet ailesi tutuklandı. O sırada kraliyet ailesi Paris’teki Tuileries Sarayı’nda yaşıyordu. Ancak, Fransa’daki siyasi durum o kadar kritikleşmişti ki, devrimci liderler, kraliyet ailesinin dışarıdan müdahale olmadan kontrol altında tutulması gerektiğine inanıyorlardı. Bu nedenle, kraliyet ailesi tutuklandı ve sonrasında mahkemeye çıkarıldı.
Jakobenler ve Kraliyet Ailesi
Jakobenler, Fransız Devrimi döneminde kraliyet ailesi ile ilgili birçok tartışma konusu yarattılar. Kraliyet ailesinin devrim aleyhinde olması ve halkın yoksulluk içinde yaşamasına rağmen lüks içinde yaşamaları, jakobenlerin öfkesine sebep oldu. Bunun sonucunda, Jakoben Partisi, Louis XVI ve ailesi hakkında mahkemeler düzenledi ve kralın suçlu bulunması sonucunda idam edilmesine karar verdi. Kraliyet ailesi ile ilgili alınan bu kararlar halk arasında büyük tartışmalara yol açarak Fransız Devrimi’ndeki merkezi olaylardan biri haline geldi.
Kralın Suçları
Jakobenler, kralın Fransız Devrimi’ne karşı olması, monarşiye olan bağlılığı ve halkın isteklerine kulak asmaması gibi suçlarla onu suçladılar. Ayrıca kralın, ülkenin ekonomik krizinin sorumluluğunu almaması, özgürlüklerin kısıtlanması ve sans-culottes tabanına karşı tutumu da suçlamalar arasında yer aldı.
Jakobenler, kralın suçlu olduğunu iddia ederken, kraliyet ailesi ve onun yanındaki destekçileri ise suçlamaları reddettiler. Ancak Jakobenlerin üstünlüğü ve gücü de giderek arttığı için, krala yönelik idam çağrıları da artmıştı.
- Kral, halkın isteklerine kulak asmaması
- Monarşiye olan bağlılığı
- Ekonomik krizin sorumluluğunu almaması
- Özgürlüklerin kısıtlanması
- Sans-culottes tabanına karşı tutumu
Jakobenler, kralın bu suçlarını kanıtlamak için mahkemeler düzenledi ve sonuç olarak Louis XVI, Fransız Devrimi’nin önde gelen isimlerinden biri olan Maximilien Robespierre’in liderliğindeki Jakobenler tarafından idam edildi.
Kralın İdamı
Francois Antoine de Boissy d’Anglas, 1793 yılında Jakobenlere üye olan bir politikacı, Fransız halkının düşmanlık duyduğu kralın idam edilmesine dair oylamada yer aldı. Jakobenler, kralın devrime karşı çıkması, monarşiyi desteklemesi, rejimi zayıflatması ve halkın istikrarını tehlikeye atması nedeniyle III. Louis’ı suçladı. Kral, mahkemede suçlu bulunduktan sonra, jakobenlerin desteğiyle “insanlık için zaruret” olarak nitelendirilen bir kararla 21 Ocak 1793’te idam edildi.
Jakobenlerin Düşüşü
Jakobenlerin yükselişi, halkın eşitlik ve özgürlük arayışı için verdiği mücadeleye dayanıyordu. Ancak zamanla Jakobenlerin eylemleri, sans-culottes tabanının desteğini kaybetmesine neden oldu.
Halkın giderek artan hoşnutsuzluğu, Jakobenlerin eylemlerine karşı duyulan öfkeye dönüştü. Başlangıçta halkın desteklediği Jakobenler, zamanla halkın düşmanı olarak görülmeye başlandı.
Sans-culottes tabanı, Jakobenlerin iktidarda kalması halinde, halkın yoksulluğu ve açlığına çözüm bulamayacaklarına inanıyordu. Bu nedenle, Jakobenlerin düşüşü için çalışmaya başladılar.
- Jakobenlerin ideolojisi, halkın gerçek sorunlarını çözmek için yetersiz kaldı
- Sans-culottes tabanının desteği kaybedildi ve halkın düşmanı olarak görüldüler
- Jakobenlerin düşüşü, sans-culottes tabanının çalışmaları sonucunda gerçekleşti
Sans-culottes ve Jakobenler
Sans-culottes’ler, Fransız Devrimi sırasında yoksul halkın temsilcisi olarak ortaya çıktılar. Jakobenlerin ideolojisine yakın düşüncelere sahip olsalar da, zamanla Jakobenlerle aralarındaki ilişkiler bozuldu. Sans-culottes’lerin devrimci fikirleri kadın hakları, vergi reformu ve halkın refahı gibi konuları içeriyordu.
Jakobenler ise kendilerini devrimin liderleri olarak gören bir grup idi. Sans-culottes’lerin desteğiyle yükselen Jakobenler, hızla güç kazandı. Ancak zamanla, Jakobenlerin halk arasındaki olumsuz imajı ve sans-culottes’lerin öfkesi nedeniyle, aralarındaki ilişkiler bozuldu.
Sans-culottes’ler, Jakoben hükümetinin yolsuzluğuna, halkın yoksulluğuna ve açlığına çözüm bulmamasına öfkelendiler. Jakobenler ise sans-culottes’lerin radikal fikirlerinden rahatsız oldular. Sans-culottes’lerin isyanları, jakoben hükümetine karşı giderek arttı ve sonunda iki grup arasındaki ilişki tamamen sona erdi.
Sans-culottes ve Jakobenler arasındaki ilişkilerin çözülmesi, Fransız Devrimi’nin seyrini etkiledi. Bu olaylar, halkın siyasi katılımının ne kadar önemli olduğunu ve hükümetin her zaman halkın refahını göz önünde bulundurması gerektiğini göstermiştir.
Sans-culottes’lerin Öfkesi
Sans-culottes’ler, Fransız Devrimi’nin başından beri yoksulluk ve açlıkla mücadele ediyorlardı. Devrimin sosyalist kanadını oluşturan bu grup, aynı zamanda Jakobenlerin destekçisiydi. Ancak zamanla, Jakobenlerin yalnızca siyasi tavırlar sergilediğini, ancak halkın acil ihtiyaçlarına çözüm üretemediğini düşünmeye başladılar.
Sans-culottes’ler, Fransız Devrimi’nin gerçek amacının halkın refahı olduğunu düşünüyorlardı. Bu nedenle, yiyecek ve barınak gibi temel ihtiyaçların karşılanması için harekete geçtiler. Jakobenler ise, sarayın devrilmesi, krallığın kaldırılması ve demokratik bir cumhuriyetin kurulması gibi siyasi hedeflerini yerine getirmeye odaklandılar.
Bu farklılıklar nedeniyle Sans-culottes’ler ve Jakobenler arasındaki ilişkiler bozuldu. Sonunda, Sans-culottes’ler, Jakoben hükümetine karşı ayaklandılar ve onları isyana teşvik ettiler. Bu olay, Fransız Devrimi’nin iç çekişmelerinin bir örneğiydi ve özellikle halkın yoksulluğuna dair algı farklılıklarını gözler önüne serdi.
Jakobenlere Karşı Ayaklanmalar
Jakobenlerin yükselişiyle birlikte, sans-culottes’ler başlangıçta bu siyasi grubun yanında yer almışlardı. Ancak, zamanla sans-culottes’ler, Jakobenlerin sadece kendi politik çıkarları için hareket ettiğine inanmaya başladılar.Özellikle Lyon ve Marsilya gibi şehirlerde, fakir halkın yoğun olduğu yerlerde, Jakoben hükümetine karşı ayaklanmalar düzenlendi. Bu ayaklanmaların sebebi, halkın yoksulluğuna ve ekonomik sıkıntılara çözüm bulunması konusunda Jakobenlerin yeterli çaba göstermemesiyle ilgiliydi. Sans-culottes’ler, halkın sorunlarına çözüm bulacak bir hükümet istiyorlardı ve bu talepleri sonunda Jakobenlerin düşüşüne neden oldu.
